Weer heel erg veel gebeurd

Zooooo.. I am back!!  Lang geleden, maar ook heel veel gebeurt.
Heb het super leuk gehad met pappa en mamma. We zijn maandag 28 mei naar Barcelona geweest. We gingen met de trein. Gingen we een rondtour maken met zo´n soort engelse bus, met open dak!! Super gaaf!! Hebben we: Sagrada Familia, Arc del Triompf, World Trade Center, Estadi del Futbol Club Barcelona, Tuin van Gaudi, Estdi Olímpic en we zijn natuurlijk door de straat: La Rambla gelopen. Daar heb je al die menselijke standbeelden en mensen die kunstjes doen enz. We hebben het echt heel gezellig en leuk gehad en veel gelachen. Savnds gingen we nog lekker uiteten.. MMmmm.. voor de rest van de week was het opzich ook wel leuk, maar moest gewoon veel werken en dan smiddags lekker naar pappa en mamma toe!!
Vrjidag avond heb ik ook vrij gekregen (BETER) en toen gingen we weer naar Barcelona!! We gingen met de bus, van papa en mamas organisatie ! Jullie zullen de foto´s allemaal nog wel zien.. maar we zijn dus in het stadion geweest !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Maandag hebben we alleen de buitenkant gezien vanuit de bus, maar nu zijn we er gewoon in geweest. Wauw, dat was echt zoooo super gaaf!! Savonds gingen we naar de beroemde fonteinen. Eerste kwartier gingen de fonteinen op en neer met muziek en licht. Daarna zonder muziek en toen weer met. Ik vond het met muziek het allermooiste. Het leek net een ballet die aan het dansen was en al die mooie kleuren. Dat moet je gewoon zien, want het omschrijven is moeilijker.
De volgende dag (zaterdag) gingen mijn pappa en mamma alweer naar huis, ik moest sochtens smiddags en savonds werken, dus heb ze van half 4 t/m 6 uur even gezien.
Zondag heb ik niet veel uitgespookt.. werken en bruin worden en nu komt het.. DE MAANDAG!! Ik ga nu een stukje uit mijn dagboek overschrijven..
Maandag 4 juni     * dag  27 *      01.15
Maandag 4 juni 2007 01.15
* dag 27 *

Wat een dag, wat een dag vandaag. Joëlle ligt naast me te slapen, maar ik kan niet slapen, omdat ik de hele tijd lig na te denken. Daniëlle (Sanders, vriendin van mijn grote zus) zei dat als ik ergens mee zat, het van me af moest schrijven. Zo doende! We waren vannacht uitgeweest. Eerst naar de Costa, waar de heft van AnimaFest zat en daarna gingen we door naar QK. Was gezellig. Om 5 uur lagen we schoon in bed. Om 9.45 werd ik wakker, me even gewassen en toen m’n koffer ingepakt, omdat we vandaag moesten oververhuizen. Ik had alleen m’n kleren erin en toen was hij al nokkie vol. Dus moest ik 2x lopen, want mijn spulletjes zoals boeken, toiletspullen, schoenen, kaarten, tekeningen enz. moesten natuurlijk ook mee. Toen ik net wilde gaan werd Joëlle wakker. Ze ging wel mee als ik m’n 2e lading kwam halen. Maria, Loes en Rika waren al aan het werk en Coco die was naar Playa d’Aro. Dus ik ging in mijn eentje naar Cartaga Nova, wat er zowel van de buitenkant als de binnenkant er niet mooi uitziet. Bij de receptie kreeg ik een sleutel voor kamer 5. Nou, ik was benieuwd. De lift naar boven was heel eng. Ik moest naar de hoogste verdieping, verdieping 9. daarna ging ik door een personeelsdeur en het was alsof ik op de vuilnisbelt terecht was gekomen. Overal lagen geraamtes en lattenbodems van bedden, een paar bedorven planten, stinkende prullenbak en een wasbak die geel uitsloeg. Ow ja, er stond ook een trap waar ik naar boven moest. Ik beende me door de troep heen en sjouwde mijn koffer over de steile trap naar boven. Daar was nog meer troep. Het stonk er ook behoorlijk. Ik moest om de trap heen lopen, een lange gang door, de hoek om en daar was kamer 5. overigens ook de douche, maar ik wilde eerst onze kamer zien. Wat ben ik geschrokken zeg. Ik had veel verwacht, maar dat!! Die bedden kon je geen bedden meer noemen. Er zat schimmel aan de muur. De kasten vielen van oudheid uit elkaar. De ramen waren verrot en konden niet open. Het stonk er verschrikkelijk. Er zaten tralies voor de ramen, net alsof ik een gevangene ben. En het was in was in tijden niet schoon gemaakt want er lag een dikke laag stof. Ik overdrijf echt niet, dik het niet aan en verzin er niks bij. Het is echt waar. Ik wist gelijk dat ik hier niet ging slapen. Het is niet brandveilig door de tralies voor de ramen en een deur die je wel ’s nachts op slot moet doen, omdat er ook nog 6 andere mannen op die verdieping sliepen. En het is super slecht voor m’n gezondheid, omdat er geen ramen open konden. Toen ben ik maar even naar de douche gelopen, maar in een oog opslag wilde ik niet meer kijken. In de badkuip lag gele plas, de wc-pot was bruin/geel, er lag gebruikt wc-papier door de ruimte heen, het stonk er heel erg en er werd ook gerookt in de douche. Niet echt normaal of zo. Ik stond helemaal perplex. Waar waren we in beland. Ik had de kast even schoongemaakt en m’n kleren erin gelegd. Ben ik maar weer terug naar Tropic Park gegaan om m’n volgende spulletjes te halen, maar ik wist dat ik voor m’n hele leven niet in zo’n hol ging slapen! Maria en Loes waren vrij en ik heb ze verteld, toen Joëlle er ook bij stond, hoe het eruit zag. Ik was eerst bang dat hun dachten dat ik overdrijfde, maar toen hun het ook zagen, wisten ze dat ik geen woord had gelogen. Alle 2 zeiden ze dat ze er niet in gingen slapen. We waren er helemaal stil van geworden hoe erg het was. Alle 3 zeiden ze dat ze er niet gingen slapen. We hebben eerst even bij Melias gegeten. Toen op gesprek met Martha, maar die zei gewoon dat we daar moesten slapen. Nou je had me moeten horen. Iedereen kent me zo’n beetje als het ‘lieve’ meisje, maar ik ben echt tekeer gegaan. De andere 3 zeiden ook niks, ik moest zo en zo het woord doen, maar ik heb onze bazin even goed verteld dat ik daar niet ging slapen, want ik ben geen varken en dat als ik er wel heen moet, dat zij er maar ging slapen en ik in haar dikke villa. Toen zij ze dat ze Jordi ging bellen om te vragen of het echt zo erg was. Jordi is de eigenaar van Cartaga Nova. Daar ging ik wel mee akkoord. Maar toen we wegliepen, heb ik er nog wel achterna geroepen dat ik echt niet van plan was om daar te slapen. Toen hebben we wat rondgeslenterd. Heb ik mijn mamma gebeld. Ook nog naar de dokter geweest, want had al 4 dagen last van een blaar op m’n kleine teentje van m’n linkervoet. De blaar was zo groot als een knikker geworden en ik kon hem niet door prikken. De dokter heeft me best wel pijn gedaan. Ze drukte er ook de hele tijd op. Ai ai ai. Stomme dokterdoos! Ik heb er nu nog last van en ik lig gewoon rustig op m’n bed. Toen gingen we met Loes, Maria, Tom, Joëlle en René uiteten bij het steakhouse naast ons hotel. Mmmm, lekker. Om 7 uur hadden we weer een gesprek en toen ben ik uit het lint gegaan. Ik werd helemaal gek. Ze vertelde doodleuk dat we daar moesten slapen. Punt uit! Ik schreeuwde dat ze gek was, dat een kakkerlak er nog niet wil leven en ik liet zien dat ik al allemaal eczeem bultjes op m’n armen had. Joëlle was al snotverkouden en had rode oogjes omdat ze allergies is voor een overvloed aan stof. Ik heb haar gezegd dat ik bang was voor vuur (sinds mijn vakantie in Frankrijk, Frejús 2003) en dat we er weg zullen branden als er brand uitbreekt. Ik herkende mezelf helemaal niet weer. Toen ben ik keihard weggerend. Ik moest hyperventileren en huilen. Toen ben ik naar het toilet gerend en ben daar op de wc gaan zitten om rustig te worden. Naar een poosje ging het weer en ben ik naar boven gegaan en buiten gaan zitten. Loes, Maria en Joëlle kwamen er even later ook bij staan. Ik kon niet meer stoppen met huilen. Ik vond het zo erg hoe ze ons behandelden. We krijgen al onderbetaald en werken al te hard. Ik weet dat ik verwend ben en dat er mensen zijn die het veel slechter hebben, maar ik ging echt niet in de hok zitten. Ik heb al gezegd dat ik m’n spullen weer ging pakken en het op de bank bij de bar neer ging zetten en dat ik daar vannacht ging slapen. Toen kwamen er ongeveer 8 Nederlanders naar buiten. Allemaal heel lief en meelevend. ze waren ook helemaal niet meer tevreden over het hotel en ze gaven ons groot gelijk dat we ons aan ons standpunt vasthielden. We gaan daar niet slapen. Ondertussen waren Maria en Loes ook overstuur en ik kon ook niet ophouden. Werd echt gek. Toen heb ik Dennis, onze stagecoördinator in Spanje van AnimaFest, opgebeld dat we een groot probleem hadden. In 10 minuten zou hij bij ons zijn. Mark heeft ook nog in die tussentijd gebeld. Toen moest ik helemaal huilen. Ik was ontroostbaar. Zelfs niet met de lieve woordjes van mijn onwijs lieve vriend!!! Heb nog meer gehuild dat oen het uit was met m´n ex vriendje. Toen Dennis kwam was ik stil, ik had geen zin om meer te praten. Had ik al genoeg gedaan. Stelletje gekken, we zijn personeel die je goed moet behandelen, niet als kakkerlakken. Ze wisten me wel naar huis te sturen. Dennis schrok erg van onze verhalen. Maar hij had nu eigenlijk een bespreking, dus hij kon niet zo lang met ons praten. Maar hij zal terug komen met Santy als het klaar was. Loes en Maria hadden toen minidisco en Joëlle ging bellen met Gerson. Was ik alleen. Toen belde m’n mamma om te vragen hoe het was gegaan. Ik haar verteld dat ik helemaal ben geflipt. Was mam ook overstuur waarom dit niet een week eerder gebeurde en dat ze het shit vond dat ze echt niks kon doen. Ik vertelde haar dat Dennis en Santy zo komen en weer met elkaar gaan praten en dat als hun zeiden dat we er wel moesten slapen, dat ik dan in het hotel aan de bar ging staken. Toen we ophingen zei mamma dat pappa ook zo nog mij belde, want hij was eventjes weg. Ging ik weer zitten en moest ik weer heel erg huilen. Ik leek net een waterkraan die open bleef staan. Ik was ook erg moe, wilde naar huis en snapte niet waarom nu alles misging terwijl eerst alles lekker z’n gangetje ging. Toen was de minidisco afgelopen, kwamen Maria en Loes naar mij om mij te troosten. Heel lief!! Belde pappa mij. Toen rende ik alwéér jankend weg. Allemaal gasten bij de bar. Schaam schaam. Wat een blamage toch allemaal. Pappa was wel een beetje heel erg boos. Ongeveer een uur later nadat Dennis langs was geweest kwamen Santy en Dennis er weer aan. Ze hadden met Jordi, eigenaar van Cartaga Nove, gepraat en hij had gezegd over onze kamers: It look likes shit! Het ik toch voor niks zo ‘dramatisch’ zitten te doen, want soms dacht ik: Straks dan zeggen/denken ze dat ik me aanstel. Zelfs de eigenaar zei dus dat het er ranzig uitzag. Dan moeten jullie het toch ook snappen dat het ook heel vies was. We mochten vanavond, waar ik nu dus zit, op onze eigen kamer in Tropic Park slapen. Of we mogen hier nu blijven of ze zoeken een appartement voor ons. Ik heb nog nooit mijn spullen zo snel weer gepakt en in mijn hotel hun eigen plekje gegeven. Ik heb alleen mijn kleren nog in mijn koffer. Ik pak het pas uit als ik zeker weet waar ik blijf tot 1 september. Nou het was me zeker een dagje en het voelt goed om het van me af te schrijven. Nu lekker slapen met mijn moeie ogen en auwe teentje 
Liefs (L) !!

Nou, dat was dus maandag!! Jullie kunnen misschien wel begrijpen dat het best wel een erge dag was. Inmiddels is het zaterdag 9 juni!! Ik zit op Rika’s laptop dit verhaal te typen, zodat er geen internet minuten vanaf gaan. Erg smart. En weet je waar ik zit……… IN ONS NIEUWE APPARTEMENT!! Echt super gaaf! Ons dagelijks leven gaat nog wel gewoon door, werken en lekker naar het strand, maar op dinsdag hoorden wij dat we woensdag een appartement kregen toegewezen. Woensdagochtend en middag moesten Joëlle en ik werken, hebben we eerst gekeken voordat we spullen gingen sjouwen, haha! Stel dat het weer niks werd. Maar het is heel gaaf. Niet luxe, maar wel gaaf. We hebben 2 slaapkamers en een woonkamer, een keuken, badkamer, groot balkon en………… een Zwembad! We zitten er met Rika, Coco, Maria, Loes en wij tweeën. Ik heb gelijk foto’s gemaakt dus die zien jullie nog wel. Maar goed dat we een beetje hebben doorgedramd, want dit is ons leuke paleisje.

Ik ga nu stoppen, want we gaan zo naar het strand met Joëlle en Loes. . Mijn allerliefste zus was zondag 21 jaar. Snif, snik.. ik wou dat ik er bij was  Mis jullie allemaal heel erg. Ook mijn 2 lieve moppies en ik moest heel erg lachen om het grapje van Mike! Mijn beessies die zwanger zijn van kuikentjes, heel lief! En dankje wel Eljakim voor je verhaaltje van tafeltennis, vind het ook leuk dat ik weet hoe het bij jullie gaat. En Simone bedankt voor jou lieve mailtjes en dan kan ik iedereen volgens mij bedanken, maar ik vind het gewoon heel leuk en lief dat iedereen reageert op mijn weblog. Zo leef ik een beetje in Nederland.
TOT OVER 2 MAANDEN ALWEER ALLEMAAL!!

Dikke kus

Dit heb ik allemaal trouwens zaterdag getypt.. het is nu alweer woensdag. Ik tik tit expres in op woensdag, want dan kan mijn joyful sound koor het nog lezen voordat ze naar koor gaan, hahaha!! Veel plezier allemaal vandaag. Vind het super leuk voor jullie dat het ook mooi weer is in Nederland!! Maandag is er trouwens weer wat doms gebeurt. Ik was zondagnacht uitgeweest in Callela en in Llorett wat heel erg super gaaf was en ik werd maandag om 12 uur pas wakker. Heerlijk zo´n vrije dag!! Gingen Coco en ik vanuit ons bed naar het zwembad toe rennen en heerlijk gezwommen. Ff gedoucht, wilde ik mijn lenzen in doen, had ik ze op de rand van de wasbak gezet en toen ging ik even mijn handen wassen, vielen mijn lenzen van de wasbak af onder het wassen door, zo door het putje heen. SHIT!! Wat was ik boos op mezelf. Gelukkig waren pappa en mamma niet heel erg boos. Ik vind dat ik jullie wel heel erg heb verwaarloosd. Hoop dat ik dat met dit grote stukje weer heb goed gemaakt!! Tot schrijfs.

Liefs,
Stephanie